آدم­های بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند.

آدم­­­های بزرگ در­باره ایده ها سخن می­گویند.

آدم­­­های متوسط درباره­ی چیزها سخن می گویند.

آدم­های کوچک پشت سر دیگران سخن می گویند. 

آدم­های بزرگ درد دیگران را دارند.

آدم­های متوسط درد خودشان را دارند.

آدم­های کوچک بی دردند.

آدم­های بزرگ عظمت دیگران را می بینند.

آدم­­های متوسط به دنبال عظمت خود هستند.

آدم­های کوچک ،عظمت خود را در تحقیر دیگران می­بینند.

آدم­ها­ی بزرگ به دنبال کسب حکمت هستند.

آدم­های متوسط به دنبال کسب دانش هستند.

آدم­های کوچک به دنبال کسب سواد هستند.

آدم­های بزرگ به دنبال طرح پرسش­های بی پاسخ هستند. 

آدم­های متوسط پرسش­هایی می پرسند که پاسخ دارند.

آدم­های کوچک می پندارند پاسخ همه پرسشها را می دانند.

آدم­های بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند.

آدم­های متوسط به دنبال حل مسئله هستند.

آدم­های کوچک مسئله ندارند.

آدم­های بزرگ سکوت را برای سخن گفتن برمی گزینند .

آدم­های متوسط  گاهی سکوت را بر سخن گفتن ترجیح می دهند.

آدم­های کوچک با سخن گفتن بسیار فرصت سکوت را از خود می­گیرند.